‘In de Nederlandse jeugdhulpverlening is een onstuitbare beweging tot stand gekomen.’
Dit is de openingszin van een pamflet waarmee een initiatiefgroep van jonge professionals, betrokken bij de 24-uurs zorg voor jeugdigen binnen verschillende residentiële voorzieningen, zich in 1983 bekend maakte. Hun streven was kleinschalige hulpverleningsvormen met gemeenschappelijke kenmerken: ‘klein, overzichtelijk, onopvallend, intiem’.
De stichting Op Kleine Schaal (OKS) zelf is relatief weinig bekend, maar dat geldt niet voor het effect van haar activiteiten. De stichting heeft directe verbindingen met de ontwikkeling van gezinsachtige woonvormen als alternatief voor leefgroepen in de residentiële jeugdhulpverlening, de kwaliteitsverbetering van de pleegzorg en met het centraal stellen van kinderen, jeugdigen en hun familie als het gaat om het zoeken naar een door hen gewenste oplossing voor moeilijkheden, ook als het om normoverschrijdingen gaat.